Άνοιξη στην Αστροπαλιά

Άνοιξη στο Νησί! Το κάστρο, τα νησιώτικα αρχοντικά, οι βράχοι, τα πουρνάρια και οι υπέροχες αυλές που αγναντεύουν το Αιγαίο. Μπλεγμένες ευωδίες με πρωταγωνίστρια μια κοπέλα, την αρμύρα της θάλασσας και το πείσμα μιας βουκαμβίλιας που σκαρφαλώνει κι ανεβαίνει όλο χάρη.

Μπαλκόνια ξεπροβάλλουν ανάμεσα στα γραφικά μονοπάτια και κάθε πόρτα ανοίγει, θέλει να μοιράσει ιστορίες. Κρυφοκοιτάζεις μια μισάνοιχτη πόρτα, δίπλα μια γλάστρα με βασιλικό δροσίζει και δροσίζεται. Στάζει νερό, δροσοσταλιές! Μοιάζει με ποίημα ζωηρό η φύση όλη κι ο ουρανός, ένας ουρανός που καθρεφτίζει το Μεσογειακό ταμπεραμέντο!

Μυρίζει το θυμάρι, ο σχίνος, η αλισφακιά! Τα σπουργίτια χωρατεύουν, φαίνεται μοιράζονται κι εκείνα τις ιστορίες του χειμώνα τους, τα ταξίδια τους από το κρύο στη ζέστη. Οι θάμνοι μοιάζουν να γελούν, οι παπαρούνες χορεύουν, τρέχουν σα ρυάκια. Ασβέστης στις εκκλησιές, γαλάζια όνειρα σαν να θέλεις να χτυπήσεις τις καμπάνες με ορμή, κι ύστερα να τρέξεις, να! όπως κάνουν τα παιδιά πριν ν' αρχίσουν το κυνήγι, πριν βουτήξουνε στο πέλαγος.

Ο παππούς παίζει την κιθάρα του και ο βασιλικός ευφραίνεται, μοιράζει θησαυρούς. Ανοιγοκλείνουν τα βλέφαρα μας και αλλάζουν οι εποχές, τα κύματα ησυχάζουν κι αρχίζουν οι λαδιές. Βγαίνουν οι βάρκες στο γιαλό και τα κορίτσια πιάνουν το χορό.

Ήρθε η Άνοιξη στην Αστροπαλιά!