Να σ' αγναντεύω Αστροπαλιά μου και να μην σε χορταίνω

Υπέροχος προορισμός! 
Η μαγεία της εικόνας, της ατμόσφαιρας, των άσπρων σπιτιών στο γαλάζιο φόντο του ουρανού που συνεχώς αλλάζει χρώματα. 

Η μαγεία του δειλινού, στη συννεφιά, στη νύχτα στην αστροφεγγιά, στον άνεμο και στο Βοριά στον ήλιο και στη μέρα. 
Η ζεστασιά των κατοίκων και οι νοστιμιές που προσφέρουν απλόχερα φτιαγμένες με μεράκι από τα προϊόντα του νησιού τους. 
Και τ’ όμορφο Κάστρο της Αστροπαλιάς που σαν να ταξιδεύει στις αλλαγές της ώρας. 
Η βόλτα στη μικρή καστροπολιτεία ηρεμεί το νου. Σ ’ένα σκαλί μικρό ξαπόσταμα, κι η θέα καταπληκτική της θάλασσας ανάμεσα απ’ τα σπίτια, απ’ τα δρομάκια τα στενά που φθάνουν ως τον ουρανό. 
Κι η γιορτή π’ αλλάζει το νησί φορώντας τα καλά του. Όποια γιορτή! 
Πάσχα, Χριστούγεννα, ή Κυριακή και Καθαρά Δευτέρα! Ανάλογα ποια η γιορτή και ποια τα έθιμά της. 
Χορεύουν, διασκεδάζουν, τραγουδούν. Μας παρασέρνουν στη χαρά. Το γέλιο μας ανοίγει την καρδιά κι η όρεξη ακολουθεί τις μυρωδιές στα όμορφα ταβερνάκια. 
Αυτά κι άλλα πολλά, και τις όμορφες παραλίες τα έζησα συμπυκνωμένα σε δυο – τρεις μέρες δουλεύοντας με το κομπιούτερ μου ώρες πολλές σε τούτο το μπαλκόνι του  Kallichoron  Art Boutique Hotel απέναντι από το κάστρο παρέα μ’ ένα πουγκάκι μοσχοβολιστής αλισφακιάς που μου πρόσφερε το ξενοδοχείο στο δίσκο του καφέ με τοπικά εδέσματα, στο καλύτερο σημείο της Αστυπάλαιας. 
Ο χρόνος περνούσε και με ταξίδευε σε τόπους μαγικούς μαζί με το φωτισμένο κάστρο, γιατί άλλαζαν τα χρώματα κι  ήταν σα να πετούσε…. 
Ταξίδευα κι εγώ και ηρεμούσα… 
Κι έπειτα πήγα στα βουνά, σπαρμένα κατσικάκια που χόρευαν και κουδουνούσαν! Χαρά Θεού και ομορφιά, κατέβαιναν στη θάλασσα και τη γλυκοφιλούσαν. Όλα απλά κι ανθρώπινα, πλούσια σαν τη φύση που ‘ναι ζωή και ομορφιά κι όλο γεννά και δίνει! 
Αυτή είναι η Αστροπαλιά. Θέλω και να την κολυμπήσω. Γι’αυτό θα πάω τον Ιούνιο, να είναι Καλοκαίρι, να βουτηχτώ στη θάλασσα και να τηνε φιλήσω.

Εύα Διβάρη
Εικαστικός